مقایسه مقدار شاخص سطح برگ در فواصل مختلف حاشیه جاده های احداث شده در جنگل های هیرکانی (بررسی موردی: تیپ ممرز - راش جنگل خیرود، مازندران)

هدف از این پژوهش، بررسی مقدار lai در حاشیه جاده­های اصلی جنگلی و مقایسه آن با فواصل مختلف در تیپ ممرز - راش است. منطقه مورد بررسی بخش نم­خانه جنگل خیرود انتخاب شد و مقدار lai در 16 خط نمونه به طول 100 متر از حاشیه دو طرف جاده تا درون جنگل (در هر خط نمونه 9 نقطه در فواصل صفر (حاشیه جاده)، پنج، 10، 15، 20، 30، 45، 60 و 100 متری)، با روش عکس­برداری نیم کروی مورد عکس­برداری قرار گرفتند. نتایج تحلیل واریانس نشان داد تأثیر فاصله از جاده بر مقدار lai معنی دار است (001/0 > p). بر اساس نتایج آزمون توکی، مقدار lai در فاصله 100 متری به­طور معنی داری بیشتر از فواصل صفر، پنج، 10 و 15 متری از جاده های جنگلی است (05/0 > p). بهترین رابطه برازش بین مقدار lai و فاصله از جاده بر اساس مقادیر r2adj (60/0) و درصد rms (13/9)، تابع توانی مثبت به­دست آمد. نتایج نشان داد که جاده­های اصلی جنگلی تا فاصله 15 متری، بر مقدار lai تأثیر گذاشته­اند؛ بنابراین می توان اظهار داشت که ترافیک و عرض بستر کم و پیروی از اصول همگام با طبیعت در ساخت جاده­های خیرود، سبب شده است که مقدار تنش وارده به بوم سازگان کاهش یافته و تعادل بوم­شناختی کمتر دست­خوش تغییر می­شود.